14 oktober 2010


Na veel pogingen is het dan toch eindelijk gelukt ik kan gaan bloggen. Alhoewel ik hier niet zo geweldig in ben. Maar goed. Hier mijn verslag van de geweldige reis met geweldige mensen!

Toen ik de uitnodiging kreeg om deel te nemen aan een handschoenen project in Hongarije(Pecs) heb ik geen moment geaarzeld en heb de uitnodiging met beide handen aangenomen.

De mogelijkheid om in een van de nog overgebleven handschoenfabrieken (wetende wat ik nu weet zou ik zeggen Ateliers) te werken bracht mijn ‘ creative juices’ meteen op gang.

Toen het dan eindelijk zover was kon ik niet wachten, maar ik was natuurlijk niet alleen.

Samen met nog 7 andere Nederlandse Kunstenaars en Ontwerpers begon de reis.


In Hongarije maakte ik tijdens het fantastische eerste ontbijt geregeld door Elizabeth kennis met mijn Hongaarse Partner voor die week Dora Palatinus en onze fabrikant Szendelbacher. Het ‘ Atelier’ bevond zich op loopafstand van ons Hotel begreep ik uit de rit ernaartoe en was van buiten niet te herkennen als de plek waar fantastische handschoenen gemaakt worden.


In het ‘ Atelier’ werd ik overspoeld door de heerlijke leergeur en het geluid van naaimachines bemand door een tiental dames. In de knipruimte lagen prachtige stansen,patronen, resten leer op de grond en stonden wederom een tiental mannen en vrouwen met immense scharen uit grote lappen leer patronen te knippen. Wat mij direct opviel was de manier waarop zij het leer hanteerden alsof het ‘ kostbaar goud’ was. Iedere millimeter werd uitgemeten en vervolgens met een precieze die ongekend is gesneden.Ik zou gaan genieten dat werd mij meteen duidelijk!.


Iedereen was ontzettend behulpzaam en nieuwsgierig naar wat wij zouden doen. Dit gold ook voor mij, door het zien van al het mooie leer en de mogelijkheden was ik even het spoor bijster.

Maar dit gevoel verdween snel, door de geweldig sfeer en het zien van de ambachtelijke toepassingen en de manier hoe je dit prachtige leer als een soort tweede huid over alle oneffenheden van de huid en de sieraden kon ‘trekken’, was het voor mij duidelijk dat ik dit in mijn handschoenen wilde verwerken. “ Hidden Treasures”, sieraad elementen zoals porseleinen en zilveren kralen, die bij het dragen van de handschoen zichtbaar worden. Het creëren van ruimtes voor zilveren sieraden of het samenbrengen van handschoenen en zilveren elementen, waardoor er weer een nieuw sieraad gecreëerd werd.


Voor het maken van een handschoen is vakmanschap en passie nodig en dat was hier allemaal aanwezig.Het was een zeer intensieve en inspirerende week, die ik en ik denk wij allen graag nog eens doen om de diepte in te gaan samen met deze parels in Hongarije.

Mijn dank aan Karin, Elizabeth en Jackie, die dit mogelijk hebben gemaakt om deze geweldige groep mensen bij elkaar te brengen, waardoor dit een onvergetelijke week met nieuwe ervaringen en inzichten is geworden.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten